Souad on yedi yaşında ve âşık. Köyünde, daha pek çok köyde olduğu gibi, evlenmeden önce aşk, ölümle eş anlamlıdır. 'Namusu' lekelenmiş olduğu için, ailesi eniştesini cezayı uygulamakla görevlendirir. Yan odada hapis olan Souad mahkûmiyetini duyar. Ertesi gün evinin avlusunda çamaşır yıkamaktadır. Eniştesi yaklaşır. Onu benzinle ıslatır ve kibriti çakar, Souad diri diri yanar. Herkesin gözünde bu adam bir kahramandır. Bunun adı 'namus cinayeti'dir. Cinayeti işleyen kovuşturulmaz, çok ender olarak hüküm giyer. Her yıl, dünyada ve Türkiye’de böyle binlerce vaka saptanmakta ama pek çoğu da bilinmemektedir. Acımasızca yakılan Souad’ı bir mucize kurtarmıştır. 'Diri Diri Yanmak' çok üzücü bir tanıklıktır ama aynı zamanda bir çığlık, bir çağrıdır. Erkek yasalarının kurbanı olan bu kadınların ölümünü örten, dayanılmaz sessizliğin tabusunun kırılması için bu çığlığın atılması gerekir.